Ποιήματα που έγιναν τραγούδια...

Ένα μουσικοποιητικό αφιέρωμα τυπωμένο σε φανταστικό βινύλιο από τον saunterer και τον γράφοντα.
Ακούμπα τη βελόνα και σημείωνε!

Εισαγωγικό σημείωμα...
Υπάρχει η ποίηση στη χορδή κ' η μουσική στο χαρτί, τα σκουπίδια στο δρόμο που δείχνουν με δάχτυλο τον κόλο μας κ' υπάρχουν και "αλήτες" στα πεζοδρόμια που ξεπαγιάζουν χωρίς την τρέλα. Οι γυναίκες στα μπαρ που φτιάχνουνε σχέδια για να ξεκάνουν κάποιον, οι στρατιώτες στον ουρανό που ήδη έχουν "κατεβάσει" στον άλλο κόσμο κάποιον. Οι μαγικές ώρες όταν οι τοίχοι είναι εκεί και δεν τους κουνάει τίποτα, η νύχτα που τραβάει κουπί για την μέρα, ξεδοντιάζοντας το μπλε και βάζοντας το μαύρο. Υπάρχουν οι πουλημένοι ποιητές, οι πουλημένοι μουσικοί, η δόξα που περνάει στο δέρμα σαν τη πρέζα, τα δωμάτια που κάποιοι υπολογίζουν μόνο πως θα την βγάλουν καθαρή μ' ένα άσπρο άλογο στο μπουκάλι και μια φωνή απ' τα ηχεία που δεν ξεχαρβαλώθηκαν ακόμα γιατί η τύχη καμιά φορά είναι μαζί τους όταν κανένας δεν είναι μαζί τους κ' υπάρχουν αυτά που έρχονται απ' τον πνιγμό, απ' οποιονδήποτε πνιγμό για να ρολάρουν το ρυθμό. Η ποίηση κ' η μουσική, η μουσική μέσα απ' την ποίηση κ' η ποίηση που χορταίνει τη μουσική. Μπορείς να παίξεις με τις λέξεις και τους ήχους για χιλιάδες ώρες και να τρελαθείς. Οι δυο αυτές όμως τέχνες υπήρχαν πάντα για να τραβάει η μία την καρέκλα ώστε να καθίσει η άλλη.
Ποιήματα που έγιναν τραγούδια, μουσικοί που διάβασαν τους στίχους κάποιων άλλων και σιγόπαιξαν στα χείλη τους μια μελωδία. Ποιητές που δίδαξαν στον μουσικό μια ιστορία και απ’ την ανάποδη. Μια νύχτα, μια οποιαδήποτε νύχτα, ένας μουσικός κοίταξε τον εαυτό του στον καθρέφτη και είδε έναν ποιητή να του προστάζει λόγια. Μιαν άλλη νύχτα, μιαν οποιαδήποτε άλλη νύχτα, ένας ποιητής έγραψε δυο λογάκια στο χαρτί, τα φαντάστηκε να τα σιγοτραγουδάει κάποιος κ’ ύστερα απόστρεψε το κεφάλι βάζοντας το ποίημα στην κολότσεπη.
Ένα φανταστικο βινύλιο λοιπόν, μια συλλογή που μάλλον δεν θα τελειώσει ποτέ. Ατόφια ποιήματα με την μουσική να υπάρχει ώστε να γίνουν τραγούδια. Ο saunterer κι ο γράφων, στις βιβλιοθήκες, στις δισκοθήκες, μακριά απ' τον κόσμο κι ακόμα πιο κοντά σε έναν άλλον.
Ladies and gents, ιδού το αποτέλεσμα!

Jeff Buckley...Ulalume
Ποίημα του Edgar Allan Poe
CD, "Closed On Account Of Rabies: Poems And Tales Of Edgar Allan Poe", (1997, Mercury)
"Και προχωρήσαμε έτσι στην αλέα ώσπου μια πόρτα μας σταμάτησε ενός τάφου- κι είχε στολίδι η πόρτα επιγραφή. Κι είπα "Σαν τί να λέει, γλυκιά αδερφή, η επιγραφή στην πόρτα αυτή του τάφου;" Μου απάντησε "Ουλαλούμα-Ουλαλούμα" “της πεθαμένης Ουλαλούμας σου είναι ο τάφος!"

Λίγο πριν κυκλοφορήσουν οι σκοταδιασμένες ιστορίες και ποιήματα του βρομιάρη του Έδγαρ μελοποιημένες ή απαγγελμένες σε τούτο το διπλό άλμπουμ, ο Jeff Buckley βούτηξε στο ποτάμι του λύκου και πέρασε από τον ένα κόσμο στον άλλο με μια τελευταία βουτιά. Πρόλαβε και ηχογράφησε όμως ίσως το καλύτερο ποίημα του Poe με μονάχα μια απόκοσμη ερημική κιθάρα και μια αγγελική φωνή σε μια ξέρα χαμού που προμήνυε τη φεγγαράδα του δικού του θανάτου. Η κατάρα ήταν πάντα σιμά στους όμορφους ανθρώπους!

Louis Tillett...Do not go gentle into that good night
Ποίημα του Dylan Thomas
CD, "Letters To A Dream", (1992, Citadel rec)
"Για ένα τραγούδι οι ατίθασοι, χτυπούν τον ήλιο στο φτερό / και το τραγούδι κάποτε θρήνος του ήλιου καταντά. / Όμως δεν πάνε αυτοί σιγά στο βράδυ το καλό".

Ήταν εκείνα τα γράμματα στο όνειρο χρόνια πριν όταν το πιάνο του Αυστραλού Tillett κύλαγε σαν τα καλύτερα πιοτά που είχε κατεβάσει το συκώτι του Dylan του Thomas και η ερμηνεία της Ellen Stringer απίθωνε τους στίχους του μεγάλου ποιητή μέσα στο βράδυ το καλό που αντιστέκεται στους φωτός τον τελειωμό. Η φωνή της πανώρια και η ερμηνεία της ανατριχιαστική σαν του ποτού το σκότος που τόσο αγάπησε ο Ουαλός ετούτος ποιητής.

Leonard Cohen...Villanelle For Our Time
Ποίημα του Frank Scott
CD, "Dear Heather", (2004, Columbia)
"Τον κόσμο οι άνθρωποι θα γνωρίσουν ξανά / Απ’ της καρδιάς την πικρή αναζήτηση,
Το έξυπνο αγαπήσαμε και το απλό / Αλλά τώρα, με χέρι πιο οξύ και με μυαλό
Αναδυόμαστε έναν ρόλο μεγαλύτερο για να παίξουμε"

Ο μαύρος κόρακας που αναζήτησε κάποτε στο όρος Μπόλντι την αλήθεια και βρήκε του πόθου τη σοδειά. Ο Λεονάρδος ο Κοέν εφτά χρόνια πριν σε μια επιστροφή που ξενύχτησε σπίτια άγουρων εκκολαπτόμενων ποιητών και φτασμένων άλλων γερόλυκων. Ευγενής να χαιρετάει πάντοτε τις γυναίκες του κατεβάζοντας το καπέλο, πάντοτε μα πάντοτε ερωτικός ακόμα και στο γλυκό γέρμα της ζωής του. Ο ποιητής είναι ο σπουδαίος καναδός Frank Scott όπου πέρα από τις πολιτικές του βολές πρόλαβε κι έγραψε μερικά αξιέπαινα ποιητικά βιβλία! Ο τρόπος που ο Cohen απαγγέλλει την λέξη bitter, θαρρείς πως η πίκρα θα ‘χει για πάντα τον δικό της μουσικό.

Chris Eckman...Who Will light your path
Πεζό ποίημα του Dane Zajc
CD, "The Last Side Of the Mountain", (2008, Glitterhouse)
"Ποιος λοιπόν θα φωτίσει το μονοπάτι σου μες στη νύχτα. Όταν η νύχτα είναι γεμάτη ησυχία κι εσύ δεν αναγνωρίζεις".

Μια βραδιά και σ’ ένα μπαρ κοντά στο κέντρο της Λιουμπλιάνα, ένας φίλος κάνει δώρο σ’ έναν άλλο φίλο μια συλλογή ποιημάτων ενός σλοβένου ποιητή ονόματι Dane Zajc. Ο άλλος φίλος λέγεται Chris Eckman και βρίσκει στην ποίηση του Zajc τραχιά συναισθήματα και καταστάσεις που κι ο ίδιος έχει ξεβγάλει με τις μουσικές του σε ανύχτωτες πανδαισίες. Ο ποιητής πεθαίνει και ο μουσικός αποφασίζει να τον μελοποιήσει. Ο ποιητής έχει ξεμπερδέψει πια με τη ζωή μα ο μουσικός δεν καταφέρνει να ξεμπερδέψει ποτέ με τον ποιητή! Ένα φως ανάβει στην άκρη ενός σκοτεινού μονοπατιού! Ένα από τα καλύτερα τραγούδια – ποιήματα που έγραψε τα τελευταά χρόνια ο αγαπημένος Chris Eckman των ακόμα πιο πολύ αγαπημένων Walkabouts!

Tom Waits...Nirvana
Ποίημα του Charles Bukowski
LP, "Orphans: Brawlers, Bawlers & Bastards", (2007, Anti)
Ο Bukowski γράφει για μια Αμερική που το όνειρό σκουπίζει τον κώλο του με το σηκωμένο δεξί χέρι του αγάλματος της ελευθερίας. Σ’ ένα από τα ποιήματα του είπε μια ιστορία που τίποτα δεν συμβαίνει και τα πάντα έχουν νόημα. Ο Tom Waits πήρε βαθιές ανάσες, έβαλε ένα μουσικό αύπνωτο παιχνίδι από πίσω του και μια ερωτική ιστορία πέθανε πίσω απ’ τους λόφους στον ήχο μια μηχανής, στον ήχο απ’ τα λάστιχα, στον ήχο απ’ το χιόνι!

Nina Simone...Backlash Blues
Ποίημα του Langston Hughes
LP. "Nina Simone sings the Blues" (1967, RCA Victor)
"Ορκίζομαι στο Θεό / ακόμα δεν μπορώ να δω / γιατί η Δημοκρατία εννοεί / τα πάντα εκτός από μένα".

Ποιητής των φτωχογειτονιών του Harlem, θαμμένος στις τζαζόμπαρες με ποτά να τίκονται και μουσικές να παίρνουν το κεφάλι του, ο μέγας Langston Hughes ήθελε να γράφει όπως παιζόταν η τζαζ, ήθελε να ζει όπως ζούσε η τζαζ και πάνω απ'όλα ήθελε ν' αποτυπώσει με λόγια τη γενιά του και όλα τα σκατά που συνέβαιναν στην Αμερική στην εποχή των beat, στο σαξόφωνο του Charlie Parker και στους hobos που βολόδερναν εδώ κι εκεί σαν άγγελοι για μια νέα ελπίδα. Τα κατάφερε με τον πιο άμεσο τρόπο αφού αυτό που έζησε κάθισε και το 'γραψε. Λίγο πριν τον θάνατό του, (1967) κι αφού ο ψυχρός πόλεμος του Βιετνάμ κρατούσε καλά, φρόντισε το συγκεκριμένο ποίημα, το πάσαρε στην φιλενάδα του Nina Simone κι εκείνη σε ένα δίσκο που τραγουδούσε μόνο τα blues, τραγούδησε τα λόγια του φίλου της με τον δικό της μοναδικό τρόπο. Το ποίημα αναφέρεται στον ρατσισμό, γεγονός που ο Hughes το βίωσε στο πετσί του απ' τα παιδικά του χρόνια και σε όλους αυτούς που ποτέ δεν φαντάζονταν πως στα μελλούμενα ο σπόρος τους θα φύτρωνε τον πρώτο Africanamerican president, στο λευκό τους στασίδι. Η τελευταία στροφή τα έδειχνε όλα: Mister Backlash, Mister Backlash, What do you think I got to lose? I'm gonna leave you, Mister Backlash, Singing your mean old backlash blues. / You're the one / Will have the blues. / not me / Wait and see!. Αναζητήστε επίσης και το album που έκανε με τον Leonard Feather και τον Charles Mingus, το 1958, με τον ίδιο να απαγγέλει την ποίησή του κι ένα σωρό μουσικούς να "παίζουν" από πάνω του. Το άλμπουμ λεγόταν The Weary Blues, πρωτοκυκλοφόρησε στην MGM και το '66 έγινε άλλη μια επανέκδοση στην Verve.

Donovan...The Song of the Wandering Aengus
Ποίημα του William Butler Yeats
LP. "H.M.S. Donovan", (1971, Dawn Records)
Για σχεδόν είκοσι χρόνια ο ιρλανδός, William Butler Yeats, ήταν ερωτευμένος με την φεμηνίστρια κι επαναστάτρια αγγλίδα, Maud Gonne. Μερικές προτάσεις γάμους από τον πρώτο και ισάριθμες αρνήσεις από την δεύτερη. Οι γυναίκες πάντοτε ήταν σκληρές αλλά ευτυχώς υπήρχαν πάντα τα ποιήματα να της ξορκίσουν. Την χρονιά του 1899 και σε ηλικία 34 χρονών, ο Yeats κυκλοφορεί την ποιητική συλλογή, "The Wind Among the Reeds". Εμπνευσμένος ως ήταν σύνηθες για 'κείνον, από έναν "άλλο" κόσμο, γεμάτο από τους Ιρλανδέζικους μύθους και ιστορίες με αλλόκοτες παραδόσεις, αλλά κι έντονο το φάντασμα του έρωτα από την δεσποινίς Gonne, ο Yeats καλεί όλα τα στοιχειά της φύσης στα χαρτιά και σ' ένα από αυτά του τα ποιήματα γράφει: "Though I am old with wandering / Through hollow lands and hilly lands, / I will find out where she has gone, / And kiss her lips and take her hands; / And walk among long dappled grass, / And pluck till time and times are done / The silver apples of the moon, / The golden apples of the sun". Η Gonne θα παντρευτεί έναν άλλο Ιρλανδό επαναστάτη, (John MacBride), ο γάμος του θα πάει κατά διαόλου και η ιστορία θα τους θυμάται μονάχα για την σχέση των δύο με τον μεγάλο Ιρλανδό ποιητή. Σχεδόν είκοσι χρόνια πριν συμπληρωθεί ένας αιώνας από εκείνη την ποιητική συλλογή, ο Donovan, θα μελλοποιήσει το The Song of the Wandering Aengus στον ένατο κατά σειρά δίσκο του, όπου στις τέσσερις πλευρές του διπλού βινυλίου κυλούσαν κι άλλα λόγια συγγραφέων και ποιητών, μεταξύ αυτών και ο πιο γνωστός Lewis Carroll με την μικρή Αλίκη του στη Χώρα των Θαυμάτων!

Shane MacGowan & Cafe Orchestra...An Irish Airman foressees his Death
Ποίημα του William Butler Yeats
CD. "Now & In Time to Be (A Musical Celebration Of The Works Of W.B. Yeats)", (1997, Grape rec.)
Και πάλι ο Ιρλανδός, αυτή τη φορά σ' ένα tribute album, μια μουσική γιορτή για τα έργα του, από Ιρλανδούς μουσικούς. Η επιλογή είναι εύκολη και καθαρά προσωπική. Ο Shane MacGowan κι αφού πρώτα του ετοιμάζει μια επικήδεια γιορτινή εισαγωγή με βιολιά και ακορντεόν η Cafe Orchestra, απαγγέλει τους στίχους σαν να ετοιμάζεται ένα πυρομαχικό αεροπλάνο να προσκρούσει στο έδαφος με τον πιλότο, έτοιμο να συναντήσει τον Κύριο. Αυτή είναι άλλωστε η ιστορία πίσω απ' το ποίημα. Ο Ιρλανδός πιλότος που μάχεται για τη χώρα του ώστε να αποκτήσει την ανεξαρτησία της από το Μεγάλο Νησί. Οι πρώτοι στίχοι τα λεν' με τον καλύτερο τρόπο το τι μπορεί να σκέφτεται ένας στρατιώτης καθώς οδεύει για τον θάνατο μονάχα για λίγα στρέματα γης. "I know that I shall meet my fate / Somewhere among the clouds above; / Those that I fight I do not hate, / Those that I guard I do not love". Το ποίημα συμπεριλαμβανόταν σε μια συλλογή του Yeats που κυκλοφόρησε το 1919 με τίτλο "The Wild Swans at Coole", και η ειρωνία είναι πως το ποίημα δημοσιεύτηκε μετά τον πόλεμο της Ιρλανδίας εναντίον της Αγγλίας για την ανεξαρτησία της.

Maggie Estep & The Spitters...Skid Row Wine
Ποίημα του Jack Kerouac
CD. "Kerouac - Kicks Joy Darkness", (1997, Rycodisc)
"To know that nothing matters after all / To know there's no real difference / between the rich and the poor / To know that eternity is neither drunk / nor sober, to know it young / and be a poet".

Ο "άγιος" Jack σ' ένα απ' τα πιο αγαπημένα μου ποιήματα, από τη συλλογή "Pomes All Sizes". Η νουαροσυγγραφέας αλήτρα Maggie Estep, που πριν γίνει συγγραφέας και πριν σκάσει στις δόξες του MTV με μουσικές φιλοδοξίες ως άγριο γύναιο, έπλενε πιάτα, δούλευε σαν go-go dancer κι άλλα προς το ζην χαμάλικα επαγγέλματα, εδώ μαζί με τους φασαριόζους Spitters, - που ένας μύθος λέει πως ο μακαρίτης τραγουδιστής τους όταν έπαιζε σε μαγαζιά και τα 'σπαγε, γυρνούσε το επόμενο πρωί για να τα επισκευάσει - Σε τούτο το album τιμή και δόξα στον Jack Kerouac όπου παρελαύνουν τρομαχτικά ονόματα σαν τον Michael Stipe, Allen Ginsberg, Joe Strummer, Jeff Buckley, Patti Smith και μην συνεχίσω γιατι δεν τελειώνει η λίστα, μελλοποιούν το Skid Row Wine ωσάν grungόμπαντα των ένδοξων nineties. Η Maggie έχει την απαγγελία και όχι μόνο και οι Spitters το πιάνουν μουσικά από εκεί που του χρειάζεται.

C.R. Avery...New Stanzas for Amazing Grace
Ποίημα του Allen Ginsberg
CD. "Magic Hour Sailor Songs", (2008, Cornflakes Zoo)
Για τον C.R. Avery και για το συγκεκριμένο album τα είχαμε πει κάπου σε μια παλιότερη ανάρτηση. Όσοι δεν έχετε ακούσει το "Magic Hour Sailor Songs", αυτού του σπουδαίου ποιητή, μουσικού και γενικότερα καλλιτέχνη της λασπωμένης μεριάς των πραγμάτων, μάλλον δεν διαβάζετε ποιήματα, δεν πίνετε ούτε μια γουλιά αλκοόλ, δεν γουστάρετε τον Tom Waits, τον Johnny Cash, τον Charlie Parker, την ομορφιά που βγάζουν οι πουτάνες, το αίμα στα ούλα, τα πεζοδρόμια όπου μετράς ατυχία, την βρώμα, την ασυδοσία, την αποξένωση, τον Allen Ginsberg που μελλοποιεί εδώ σε ένα από τα τελευταία ποιήματα που έγραψε ο τύπος του Ουρλιαχτού, απ' τη συλλογη: "Death & Fame: Last Poems 1993-1997". Κάπου λίγο πριν το τέλος ο Ginsberg σαν γερασμένος μπάσταρδος και πούστης που τα 'κανε όλα και τα είδε όλα, γράφει: "So rich or poor no gold to talk / A smile on your face / The homeless ones where you may walk / Receive amazing grace". Τρία χρόνια μετά από αυτό το ποίημα ο Ginsberg αφήνει τα γήινα εδάφια αυτής της ζωής και τραβάει να ζεστάνει τον κώλο του σε μια άλλη. Ο C.R Avery μένει εδώ κι έχει βγάλει καινούργια ποιητική συλλογή με τον πολλά υποσχόμενα τίτλο: "38 Bar Blues". Αναζητούνται νεανίες, μπεκρήδες και ρεμάλια που δεν τους δείχνει ο χρόνος, να μεταφράσουν το ποιητικό έργο του Avery και στη χώρα μας. Μέχρι τότε,... άστο να πάει!

Kristin Asbjornsen...I wish to Weep
Ποίημα του Charles Bukowski
CD. "Factotum, OST", (2006 Milan Music)
all theories / like clichés / shot to hell, / all these small faces / looking up / beautiful and believing / I wish to weep / but sorrow is / stupid./ I wish to believe / but belief is a / graveyard / we have narrowed it down to / the butcherknife and the / mockingbird. / wish us / luck.

Ο Matt Dillon στο ρόλο του μέγα Bukowski, η Kristin Asbjornsen στην μουσική της ταινίας κι εδώ σε ένα ποίημα που είναι τόσο επίκαιρο όσο ποτέ. Ο αρχικός του τίτλος ήταν "No title", η ταινία κόψιμο, ράψιμο από τον "Άνθρωπο για όλες τις δουλειές" και το soundtrack της ένα από τα καλύτερα των τελευταίων χρόνων. Η μελοποίηση του No Title προυπήρχε στο Lost Love Chords, album που είχε κυκλοφορήσει το προηγούμενο συγκρότημα της Asbjornsen με το όνομα Dadafon.

Επιλογές ο γράφων!
Κατεβάστε τα κομμάτια από ΕΔΩ και γύρα σε κανά συνοικιακό βιβλιοπωλείο και δισκάδικο για τα βιβλία και τα albums!

Γύρνα πλευρά....δισκοθέτης ο saunterer!

Phil Shoenfelt and the Southern Cross...A dialogue between the soul and the body
Ποίημα του Andrew Marvell
CD, "Dead flowers for Alice", (1999, Indies rec.)
Είναι τα 1999 και ο Shoenfelt μετράει 3-4 χρόνια που έχει εγκατασταθεί στην Πράγα. Δεν ξέρω αν η ατμόσφαιρα της πόλης έπαιξε κάποιο ρόλο στο να επιλέξει να μελοποιήσει αυτό το ποίημα του «μεταφυσικού ποιητή» Andrew Marvell, φαντάζει πολύ φυσιολογική πάντως η εικόνα του Shoenfelt ένα χειμωνιάτικο σούρουπο να περπατάει στον πάλαι ποτέ δρόμο των αλχημιστών και να σιγομουρμουρίζει την μελωδία που θα γίνει το σάουντρακ αυτής της μέχρις εσχάτων μάχης ανάμεσα στην σάρκα και το πνεύμα. Μια φοβερή μελοποίηση σε έναν από τους πιο αγαπημένους μου δίσκους.

Bela Karoli...Some things that fly there be
Ποίημα της Emily Dickinson
CD, "Furnished Rooms", (2007, Helmet Room Recordings)
Η εύθραυστη ψυχή της Dickinson που στοιχειώνει ακόμη μέσα από την ποίηση της, δεν θα μπορούσε ίσως να βρει καταλληλότερη και πιο όμορφη μουσική και ερμηνεία από αυτήν που της επιφύλαξαν οι τούτες εδώ οι δεσποινίδες από το Denver. Brigid McAuliffe στο ακορντεόν, Carrie Beeder βιολί, και η Julie Davis στο κοντραμπάσο και στην φωνή. Ένα λιτό μικρό αριστούργημα εμπνευσμένο από ένα όμοιό του.

Mecano...Untitled
Ποίημα του Vladimir Mayakovsky
CD, "The Half Inch Universe (Complete Works '78 - 82), (1996, Lazy Dog rec.)
Εδώ ίσως να κλέβω λίγο μιας και ο Γιάννης έχει βάλει απαράβατο όρο την μελοποίηση ολόκληρου του ποιήματος, από το άλλη όμως αυτό το κομμάτι του τελευταίου ανολοκλήρωτου ποιήματος του Mayakovski, πριν να βάλει το πιστόλι στο κεφάλι έτσι όπως το αποδίδουν οι Mecano δεν μπορεί να μείνει απ’ έξω. Κρίμα που προσπάθησαν κάτι αντίστοιχο και σε κάποιο ποίημα του φίλου του Mayakovsky, και επίσης αυτόχειρα Sergei Yesenin.
Μάλλον το πιο γνωστό της Β πλευράς, και σίγουρα το καλύτερο τραγούδι αυτής. Περισσότερα για τους Mecano φρόντισε να μας μάθει η Lazy Dog, όσο για τον Mayakovski…η δύναμή του λόγου του είναι παρούσα κάθε φορά που σηκώνεις το κεφάλι και κοιτάς τα σύννεφα με παντελόνια.

In the Nursery...Byzantium
Ποίημα του William Butler Yeats
CD, "Anatomy for a poet", (1994, ITN Corporation)
Στις αρχές του 20ου αιώνα ο William B. Yeats οραματίστηκε ένα ταξίδι στο Βυζάντιο αναζητώντας μέσα από υπερβατικές εικόνες την δική του πνευματική αλήθεια. Έξι δεκαετίες αργότερα οι In the nursery σε ένα άλμπουμ από μόνο του ένα ποίημα το έντυσαν με την μουσική τους. Αμέσως μετά στον δίσκο ακολουθεί η ελεγεία του Seventh Seal, και τα δύο στην σειρά μια ενδοσκοπική βουτιά στο εσώτερο διάστημα.

Jackie Leven...Stopped by woods on a snowy evening
Ποίημα του Robert Frost
CD, "Creatures of light and darkness", (2001, Cooking Vinyl)
Το αγαπημένο μου ποίημα του Robert Frost τραγουδισμένο από τον "orphan drug", Jackie Leven που συνεχίζει να πηγαίνει κόντρα στον κακότυχο άνεμο της ζωής του, κοιτώντας μόνο τον δρόμο μπροστά. Μια ακουστική κιθάρα, ένα ντέφι και η φωνή του Leven: "The woods are lovely, dark and deep. But I have promises to keep, And miles to go before I sleep, And miles to go before I sleep". Για το τέλος ο ποιητής αυτοπροσώπως «τραγουδάει» το πόνημά του με την συνοδεία της συμφωνικής ορχήστρας του NBC σε μουσική Frank Denning. Απόλυτη σιγή παρακαλώ να ακούσουμε τον παππού.

William S. Burroughs...A thanksgiving prayer (To John Dillinger and hope he is still alive. Thanksgiving Day November 28 1986)
Ποίημα φυσικά του William S. Burroughs
CD, "Dead city radio", (1990, Island)
Thanks for the wild turkey and
the passenger pigeons, destined
to be shat out through wholesome
American guts.
Thanks for a continent to despoil
and poison.
Thanks for Indians to provide
a modicum of challenge and danger.

Thanks for vast herds of bison to
kill and skin leaving the
carcasses to rot.

Thanks for bounties on wolves and coyotes.
Thanks for the American dream,
To vulgarize and to falsify until
the bare lies shine through
Thanks for the KKK.
For nigger-killin' lawmen,
feelin' their notches.

For decent church-goin' women,
with their mean, pinched, bitter,
evil faces.
Thanks for "Kill a Queer for
Christ" stickers.
Thanks for laboratory AIDS.
Thanks for Prohibition and the
war against drugs.

Thanks for a country where
nobody's allowed to mind the
own business.

Thanks for a nation of finks.

Yes, thanks for all the
memories-- all right let's see
your arms!
You always were a headache and
you always were a bore.

Thanks for the last and greatest
betrayal of the last and greatest
of human dreams.

Movie Star Junkies...A Poison Tree
Ποίημα του William Blake
LP, "A Poison Tree", (2010, Voodoo Rhythm)
Μετά τον Melville και το Moby Dick ο William Blake με τα Τραγούδια της Πείρας. (Εκδόσεις Ερατώ, οι ωραίες με τα σκληρά εξώφυλλα, νομίζω υπάρχει ακόμη προσφορά να πάτε να το πάρετε αν δεν το έχετε). Οι Movie Star Junkies αποδεικνύονται διαβαστεροί κι ας μοιάζουν για χουλιγκάνια στην πρώτη ματιά. Πέρα απ’ αυτό όμως κάνουν και μια από τις ωραιότερες μελοποιήσεις ποιήματος που έχω ακούσει, πράγμα καθόλου παράξενο για ένα από τα καλύτερα rock and roll συγκροτήματα αυτή την στιγμή στον κόσμο, - θα το φωνάζω όσο ζω! - Ο «Αρχαίος Βάρδος» συνεχίζει το τραγούδι του αναζητώντας την εξόριστη βυθισμένη στο σκοτάδι ψυχή του κόσμου, και ας γράφει το ημερολόγιο 2011 πια.

Twilight Singers...Strange Fruit
Ποίημα του Abel Meeropol
CD, "She Loves You", (2004, One Little Indian)
Κάποιες φορές στον Νότο (και αλλού) τα δένδρα καρπίζουν παράξενα φρούτα, μυρίζουν σάπιο αίμα από μακριά, στα κλαδιά τους κρέμονται την νύχτα, ίδια φαντάσματα δεμένα με σκοινιά, γαυγίζουν από κάτω των νοικοκυραίων τα σκυλιά.
Ένα ποίημα που έγραψε Εβραίος, το έκανε τραγούδι ο ίδιος, πριν το πάρει και με την φωνή της το αφήσει να πλανάται στην αιωνιότητα μια μαύρη. Το ιδανικό θα ήταν την διασκευή που επιλέγουμε να την τραγουδούσε ένας πούστης και κομουνιστής, αλλά είναι απλά ο Greg Dulli δίχως περεταίρω συστάσεις. Και κάτι άσχετο με το αφιέρωμα αλλά σχετικό με το παρακάτω: Ενώ υπάρχει σ’ αυτόν τον κόσμο η Rykarda Parasol αυτός πάει και μου κάνει ντουέτο με την Annie Di Franco? Πλάκα μας κάνεις ρε Dulli?

Rykarda Parasol...Lonesome Place
Βασισμένο στην ποίηση του Langston Hughes
CD, "Our Hearts First Meet", (2006, Three Ring Records)
Μεσάνυχτα στο Τέξας, ο κόκκινος ποταμός κυλάει ατάραχος κάτω από τα δέντρα της όχθης και το μόνο που σπάει την σιγαλιά εκτός από τα σποραδικά αλυχτίσματα των σκυλιών (βλέπε προηγούμενο κομμάτι) είναι το θρόισμα των φύλλων και μια μακρινή δυσοίωνη μελωδία που ακούγεται από το ραδιόφωνο του Red River Bar. Μέσα ο μπάρμαν σκουπίζει ποτήρια και ρίχνει κλεφτές πλάγιες ματιές στον μοναδικό του πελάτη, αυτή την ξανθιά γκόμενα που έχει ακουμπήσει το κεφάλι της πάνω στο μπαρ. Ο Νότος (και ο Βορράς, και η Δύση, και η Ανατολή) κοιμάται βαθιά ασφαλής (νομίζει), ήσυχος και ευτυχισμένος με την σοδειά των δένδρων του, η ψυχή του Langston Hughes μαζί με χιλιάδες σαπισμένα φρούτα ρέει στο ποτάμι, και μια μοναχική γυναίκα επιβιώνει ακόμη ένα βράδυ σε ένα μοναχικό τόπο ενός μοναχικού κόσμου.

Trailer Bride...Hope is a thing with feathers
Ποίημα της Emily Dickinson
CD, "Hope Is A Thing With Feathers", (2003, Bloodshot Records)
To Jesco και το All Thine από το High Seas είναι τα αγαπημένα μου από τους Trailer Bride, αλλά και το γλυκόπικρο Hope is a thing with Feathers από τον ομώνυμο και τελευταίο δίσκο, με τους στίχους της Emily Dickinson (όσο κόλλημα έχουν οι άνδρες να μελοποιούν Poe και Blake, άλλο τόσο μοιάζει να έχουν και οι γυναίκες με την Emily), την φωνή της Melissa Swingle και το θέρεμιν να ίπταται δεν πάει πίσω. Ωραίες στιγμές από ένα συμπαθέστατο γκρουπ και μια φωνή που ενώ θα μπορούσε να είναι αγαπημένη, επέλεξε να χαραμίζεται στους Moaners.

The Byrds...Turn! Turn! Turn! (To everything there is a Season)
Εκκλησιαστής 3:1-8
LP, "Turn! Turn! Turn!", (1965, Columbia)
To every thing there is a season, and a time to every purpose under the heaven:
A time to be born, and a time to die; a time to plant, a time to reap that which is planted;
A time to kill, and a time to heal; a time to break down, and a time to build up;
A time to weep, and a time to laugh; a time to mourn, and a time to dance;
A time to cast away stones, and a time to gather stones together; a time to embrace, and a time to refrain from embracing;
A time to get, and a time to lose; a time to keep, and a time to cast away;
A time to rend, and a time to sew; a time to keep silence, and a time to speak
A time to love, and a time to hate; a time of war, and a time of peace.

Την αρχή την έκανε ο Pete Seeger στα 1959 σκαρώνοντας μια ωραία και απλή μελωδία για το παραπάνω κομμάτι του τρίτου κεφαλαίου του Εκκλησιαστή (ένα από τα ωραιότερα βιβλία όλων των εποχών, αξεπέραστη σοφία τόσους αιώνες μετά και για πάντα), και προσθέτοντας την φράση Turn! Turn! Turn που επαναλαμβάνεται σε όλη την διάρκεια του τραγουδιού, μαζί με το I Swear it’s not too late στο τέλος να επιστεγάζει ελπιδοφόρα το A time for Peace. Το ηχογράφησε τρία χρόνια αργότερα, αλλά έπρεπε να περάσουν ακόμη τρία για να φτάσουμε στα 1965, όπου οι Byrds ανοίγουν το δεύτερό τους άλμπουμ με αυτό, καρφώνονται στο νούμερα ένα με το ομώνυμο single, και ανάμεσα σε αέρινα φωνητικά και δωδεκάχορδες Rickenbacker οριοθετούν αμετάκλητα εκείνο το νέο τότε είδος που ονομάστηκε Folk Rock, ενώ ταυτόχρονα σηκώνουν την αυλαία μιας ολόκληρης εποχής.
Επειδή όμως ούτε τα sixties έζησα, ούτε αισιόδοξος είμαι, θα αφαιρέσω τον πρόσθετο στίχο του Seeger, και θα επιλέξω να κλείσω με την πιο διάσημη (και σοφή) φράση του βιβλίου: Ματαιότης, ματαιοτήτων είπεν ο Εκκλησιαστής, ματαιότης ματαιοτήτων τα πάντα ματαιότης.

Mizar...Dumanje
Ποίημα του Konstadin Miladinov
CD, "Svjat Dreams", (1990, Helidon)
Από την πόλη που αναπαύεται ο Ζορμπάς, τα Σκόπια, οι Mizar σε ένα κομμάτι από τον δεύτερο δίσκο τους. Ποίηση του Konstadin Miladinov από τον 18ο αιώνα, φωνές από το λυκόφως του χρόνου, ήχοι από τα βάθη και τα ύψη του Αίμου, ο Πάνας αγκαλιάζει τον δεξιό ψάλτη, ο παπάς καίει λιβάνια η μπάμπο βοτάνια, η μελωδία σαν νερό που κυλάει, και τα χαλάσματα των γεφυρών στις όχθες στέκουν όρθια, χέρια που πασχίζουν για να ενωθούν ξανά. The Balkan is not Dead έχουμε ξαναπεί, και ένα τέτοιο τραγούδι θα μπορούσε να έχει στο μυαλό του ο αείμνηστος συμπολίτης τους όταν φώναζε στον μεγάλο Κρητικό τον Καζαντζάκη «Θαύμα αφεντικό, θαύμα! Δεν είναι θαύμα που υπάρχει μουσική?» Θαύμα είναι αφεντικό μου θαύμα! Θαύμα που υπάρχει μουσική και ποίηση θα πρόσθετα εγώ.

...και δύο bonus tracks στην cd έκδοση

Klaus Schulze...Geork Trakl
LP, "X 1978", (1978, Brain rec)

Αυτό δεν είναι κάποιο μελοποιημένο ποίημα, μα ένα κομμάτι αφιέρωση του Schulze στον Αυστριακό ποιητή Geork Trakl που έβαλε τέλος στην ζωή του στις 3 Νοέμβρη, πριν από 97 χρόνια. Έτσι, γιατί μέσα από τα ποιήματά του τον θυμόμαστε. (Θα βρεθεί άραγε ποτέ κανείς να μελοποιήσει το Nachtlied, έτσι όπως θα άρμοζε σε στίχους σαν το τελευταίο τρίστιχο του?).

"Ήσυχοι εσείς καθρέφτες της αλήθειας, στους φιλντισένιους κροτάφους του έρημου άνδρα, προβάλει έκπτωτων αγγέλων η ανταύγεια".

Rowland S. Howard...Undone
Από το ποίημα του John Donne, Elegy XX. To His Mistress Going to Bed
CD, "Teenage Snuff Film", (1999, Shock Records)

"License My roving hands and let them go
Above, before, between,
behind, below"

Αφιερωμένο στην πολύτιμη για όλα αυτά τα αφιερώματα γραμματειακή υποστήριξη…

Επιλογές ο saunterer.
Κατεβάστε τα κομμάτια από ΕΔΩ και γύρα σε κανά συνοικιακό βιβλιοπωλείο και δισκάδικο για τα βιβλία και τα albums!

to be continued...