Βαθύτατα συγκινημένος, παίρνω το τιμητικό βραβείο από την … και ευχαριστώ θερμά το Δ.Σ. και τον Πρόεδρο κ. … Έπραξα μόνο το καθήκον μου ως Χριστιανός, Φιλεύσπλαχνος, Φιλάνθρωπος, νομοταγής πολίτης και πάνω απ’ όλα ως άνθρωπος.
Με συγκινεί η αγάπη του πνευματικού αυτού φορέα που και η δική μας είναι αμοιβαία και χαίρομαι ιδιαίτερα που το πνεύμα της αλληλεγγύης και φιλαλληλίας υπάρχει και πρέπει να υπάρχει μεταξύ Αδελφών Ενώσεων και Σωματείων που οι επιδιώξεις, οι στόχοι και τα ιδανικά είναι ταυτόσημα και συγκλίνουν στην πνευματική ανύψωση, διατήρηση και πρόοδο του σύγχρονου εγχώριου πολιτισμού. Η ενότητα, η αγάπη και η συνεργασία μας πάντοτε είναι ευοίωνοι παράγοντες ενώ η διχόνοια και η αλληλοεξόντωση φέρνει κακό μεγάλο σε κοινωνίες, στους ανθρώπους και στον τόπο μας.
Ή …σαν πνευματικός φορέας αποτελείται από αξιόλογους Ζωγράφους, σιωπηλούς ποιητές.
Για την βράβευσή μου τους ευχαριστώ όλους και για την επαινετή προσπάθειά τους με την αποψινή εκδήλωση απονομής βραβείων, επαίνων και διακρίσεων σε όλους όσους το αξίζουμε.
Εκτός προγράμματος αφιερώνω ένα μικρό ποίημά μου.
ΛΟΓΟΚΡΙΘΗΚΕ
(το ποίημα)
από το fanzine Ελπίζω Χωρίς Ελπίδα, τεύχος # 1, Σεπτέμβρης του 1995
το κείμενο ανυπόγραφο, αλλά υποπτεύομαι ‘κείνο το «κάθαρμα», τον εκδότη του απ’ το Συκούριο της Λάρισας να το ‘χει γράψει, τον Βασίλη τον Σαμαρά, που κάποτε υποσχεθήκαμε να πιούμε μαζί πορτοκαλάδες ανακατεμένες με βότκα…
...ποτέ δεν έγινε…
Υπέροχη εποχή των fanzines. Κάπου ΕΔΩ υπάρχει μια μεγάλη προσπάθεια να μαζευτούνε όλα, όποιος πιστός ας κοινωνήσει κι ας βοηθήσει τα παιδιά…
