«Απλά κι ανούσια»
Χαρά. Μεγάλο καλό. Και ο καιρός περνάει γρήγορα.
Τραβάς το καζανάκι.
Και πεθαίνεις.
~ ~ ~
«Ελεύθερη Πτώση»
5.
Γνωρίζω.
Μερικά πράγματα
δεν θα αλλάξουν.
Τα πουλιά θα συνεχίσουν
να πεθαίνουν.
Παλεύω την αγωνία μου.
Αγωνία για κάτι καλό.
~ ~ ~
6.
Η πτώση μου μοιραία.
Γιατί με χτυπάς;
Σκέψου.
Είμαι ήδη νεκρός.
Ούρλιαξε!
Όπως έκανε η μητέρα μου
όταν με έβλεπε να πέφτω.
Την αγαπούσα κι αυτή.
~ ~ ~
09-09-2010
Και τώρα άσε τους πεθαμένους
να μαλώνουν
για το ποιος θα έχει
την καλύτερη θέα.
Αυτοί ξεχνούν την κατάντια τους
ενώ εμείς κοιμόμαστε αγκαλιασμένοι.
Ας’ τους λοιπόν και αγάπησέ με
όπως κι εγώ,
για να κλείσουμε
μια και καλή
την πόρτα πίσω μας.
Να αφήσουμε όμως
το παράθυρο ανοιχτό
μήπως θελήσουμε
να πέσουμε από εκεί
καθώς θα ξημερώνει.
