1967 και λίγο μετά το ανέβασμα του «Πάρτυ
Γενεθλίων» στη σκηνή του Broadway
ο Harold Pinter λαμβάνει ένα γράμμα από
μια μπερδεμένη κυρία η οποία μόλις είχε παρακολουθήσει το θεατρικό. Η επιστολή της
έγραφε:
Αγαπητέ Κύριε
Θα σας ήμουν υπόχρεη αν μπορούσατε σας παρακαλώ
να μου εξηγήσετε το νόημα του θεατρικού σας με τίτλο «Πάρτυ Γενεθλίων». Αυτά είναι
τα σημεία τα οποία δεν κατάλαβα:
1. Ποιοι είναι οι δύο άντρες;
2. Από πού ήρθε ο Στάνλευ;
3. Υποτίθεται πως όλοι ήταν
φυσιολογικοί;
Θα εκτιμήσετε το γεγονός πως χωρίς τις απαντήσεις σας στις ερωτήσεις μου δεν θα μπορέσω να κατανοήσω ολοκληρωτικά το έργο σας.
Ειλικρινά Δική σας
Μπλα μπλα
Και η απάντηση του Pinter σ’ εκείνο το
γράμμα…
Αγαπητή Κυρία
Θα σας ήμουν υπόχρεος αν μπορούσατε να
μου εξηγήσετε το νόημα του γράμματός σας. Υπάρχουν σημεία τα οποία δεν μπορώ να
καταλάβω:
1. Ποια είστε;
2. Από πού έρχεστε;
3. Υποτίθεται πως είστε φυσιολογική;
Θα εκτιμήσετε το γεγονός πως χωρίς τις απαντήσεις σας στις ερωτήσεις μου δεν θα μπορέσω να κατανοήσω το γράμμα σας.
Ειλικρινά Δικός σας
Harold Pinter
.............................................................................
Κι από κάτω ο αγαπημένος διάλογος από το
έργο του Pinter
ΣΤΑΝΛΕΥ
(ξαφνικά).
Θα σ’ άρεσε να φύγεις μακριά από δω - μαζί μου;
ΛΟΥΛΟΥ
Που.
ΣΤΑΝΛΕΥ
Πουθενά
- δεν έχει σημασία. Πάμε πάντως.
ΛΟΥΛΟΥ
Να
πάμε που όμως;
ΣΤΑΝΛΕΥ
Πουθενά.
Που να πας… έτσι… να φύγουμε.
ΛΟΥΛΟΥ
Εμ,
τότε δεν καθόμαστε και δω;
ΣΤΑΝΛΕΥ
Όχι.
Δεν είναι καλά εδώ.
ΛΟΥΛΟΥ
Ε,
και που είναι;
ΣΤΑΝΛΕΥ
Πουθενά.
Harold Pinter
Παρτυ
Γενεθλίων
μετάφραση Παύλος Μάτεσις
εκδόσεις Δωδώνη
