άραξα κάτω στην όχθη.
Προσπάθησα να σκεφτώ μα δεν τα κατάφερα
έτσι απλώς πήδηξα μέσα και βυθίστηκα.
Ανέβηκα μια φορά κι ούρλιαξα!
Ανέβηκα μια δεύτερη κι έκλαψα!
Κι αν αυτό το νερό δεν ήταν στ’ αλήθεια τόσο κρύο
ίσως και να’ χα βουλιάξει
ίσως και να’ χα πεθάνει.
Μα έκανε τόσο κρύο σ’εκείνο το νερό! Έκανε τόσο κρύο!
Πήρα τον ανελκυστήρα
ανέβηκα δεκάξι ορόφους πάνω απ’ το χώμα
θυμήθηκα το μωρό μου
και σκέφτηκα πως από ‘κει, θα μπορούσα να πηδήξω κάτω.
Στάθηκα εκεί κι ούρλιαξα!
Στάθηκα εκεί κι έκλαψα!
Κι αν δεν ήταν στ’ αλήθεια τόσο ψηλά
ίσως και να’ χα πηδήξει
ίσως και να ’χα πεθάνει.
Μα ήταν τόσο ψηλά εκεί πάνω! Ήταν τόσο ψηλά!
Αφού όμως είμ’ ακόμα εδώ ζωντανός,
μου φαίνεται πως θα συνεχίσω να ζω.
Θα μπορούσα να είχα πεθάνει για την αγάπη - -
μα εγώ γεννήθηκα για να ζω.
Παρόλο που μπορεί να μ’ακούσεις να ουρλιάζω
και να με δεις να κλαίω
εγώ θα’μαι αλύγιστος, γλυκό μου μωρό,
σαν θα με δεις ποτέ να πεθαίνω.
Η ζωή είν’ωραία! Ωραία σαν κρασί! Η ζωή είναι ωραία!
Μετάφραση: Γιώτα Παναγιώτου
κι από κάτω η φοβερή μελλοποίηση του αδικοχαμένου Rainer Ptacek
