Καμιά φορά έρχεται...
Καμιά φορά έρχεται την ώρα που το χάνεις
περιμένοντας έναν τρελό να πληγιάσει την δυστυχία
και στην κάθε ερώτηση
έχει κι ένα πανί μήπως και γλιτώσουν τα μάτια του.
Καμιά φορά έρχεται όταν τρυπούν τα παπούτσια σου
και δεν έχεις φτάσει ακόμα στο ξεροκάματο της γειτονιάς
παλεύοντας το πόμολο και την κλειδαριά
για να σε μπάσουν στο μεροδούλι μιας άφωνης βοής.
Καμιά φορά έρχεται όταν οι γάτες γλύφουν τα πόδια σου
και δεν λένε να φύγουν
παρά μονάχα όταν της παρηγορείς με ψόφιο ψάρι από μνημόσυνα
και γάλα πεταμένο από τρελό χορό βυζιού,
μάνας αναίσχυντης στο μεροφάι του συρφετού.
Καμιά φορά έρχεται όταν τα νέα παιδιά
χάνουν τους στόχους
και δεν τους φτάνει ο έρωτας
που λάγιαζε η αυτολατρεία τους
και τρελαίνονται κι αυτά
σαν βρίσκουν στα γεννοφάσκια της μοναξιάς
μια καινούργια παλαβομάρα.
Καμιά φορά έρχεται
όταν το τηλέφωνο δεν χτυπά,
η μπίλια δεν μυρίζει τύχη,
τ’ αγνοημένα κείμενα δεν αρπάζουν φωτιά,
οι κάλτσες δεν λένε να πλυθούν,
οι προσπάθειες δεν σέρνουν τους καιρούς τους
και οι καταλήξεις βάζουν συνέχεια αποσιωπητικά
στα μεγάλα ερωτήματα που ξενοιάζουν τις ήρεμες νύχτες.
για όποιον επιθυμεί αντίτυπο δεν έχει παρά να στείλει mail στο
gianniszelianaios@yahoo.gr
..ετοιμάζονται παρουσιάσεις...
...όχι από αυτές που νομίζεται...
