Στα τριάντα μου, σηκώθηκα απ’ το κρεβάτι γύρω στη μία το μεσημέρι. Μεθυσμένος. Στη θέση μου. Κατούρησα καθιστός και ήπια μπόλικο νερό απ’ τον νιπτήρα. Κοίταξα τον εαυτό μου στον καθρέφτη και πρόσεξα πως τα μάτια μου μίκραιναν κάθε χρόνο και μια σπιθαμή. Ο άνθρωπος υποτίθεται πως γίνεται πιο σοφός και κάθε χρόνο... μαλακίες... έφτιαξα καφέ και η γυναίκα μου καθώς έφευγε για την δουλειά αναρωτήθηκε αν έπρεπε να με χωρίσει. Της τραγούδησα κάτι και δώσαμε ραντεβού για το βράδυ. Έβαλα καφέ στο φλιτζάνι, παρακάλεσα τον καιρό να πάει με τα κέφια μου και φόρεσα την τρύπια μου φόρμα. Άναψα τσιγάρο, κοίταξα πέρα στην εθνική δυο αμάξια να σκοτώνονται και αναρωτήθηκα αν ξεκινάει η κρίση των πρώτων –άντα. Ο Tom Waits τραγουδούσε απ’ το πικάπ τον αιώνιο στίχο: «Did the devil make the world while god was sleeping». Γέλασα κι έγραψα τα λόγια σε μια πληρωμένη απόδειξη ρεύματος. Διάβασα ένα ποίημα που είχα γράψει το προηγούμενο βράδυ και ύστερα το ‘σκισα. Η ποίηση δεν είναι εύκολο πράγμα φίλε μου, και αυτές οι ομοιοκαταληξίες...τρόμος! Δεν είχα όρεξη να δω κανέναν, δεν είχα διάθεση να κάνω τίποτα. Δεν ήταν το ποίημα, δεν ήταν η κρίση των πρώτων –άντα, άλλωστε δεν πίστευα σε τέτοιες μαλακίες, ήταν εκείνη η κλωτσιά στον κώλο που σου έλεγε πως κάποιες μέρες απλά δεν συμβαίνει τίποτε. Σου ‘χουν τελειώσει τα ξόρκια, σ’ έχει δέσει χειροπόδαρα η ανία της ζωής και η μόνη σου ελπίδα είναι μοναχά το πάτωμα.Στα τριάντα μου, σηκώθηκα απ’ το κρεβάτι γύρω στη μία το μεσημέρι κι αφού κατούρησα καθιστός, ήπια καφέ και άκουσα Tom Waits. Αργότερα αποφάσισα να πάω μέχρι την κάβα, ν’ αγοράσω ένα μπουκάλι βότκα, να γίνω στουπί και να περιμένω την γυναίκα μου για το βραδινό μας ραντεβού δίπλα σε άλλους, απλήρωτους λογαριασμούς και ποιήματα που δεν βρήκαν ακόμα ένα λόγο να πάνε με τα κέφια μου!
κείμενο: Γιάννης Ζελιαναίος
photo:
Marilyn Monroe Blowing Out Candle on 30th Birthday Cake June 1, 1956
