"Life went on...Of course, that's what sometimes makes it difficult."Σε μια από τις καλύτερες ταινίες των τελευταίων χρόνων, ο πρωταγωνιστής τα λέει όλα για τα τρένα...
"Το τρένο συνέχιζε να ανοίγει δρόμο μέσα στη ζωή μου. Αλλά για πολλά συγχωρείς ένα τρένο, κυρίως επειδή είναι ένα τρένο. Καμία σχέση με αυτοκίνητο, διασχίζει ότι σπάνιο έχει ο κόσμος. Τα μετρημένα σπίτια κοντά στο σταθμό έγιναν φτωχογειτονιά αλλά βλέπεις μόνο την παρακμή από την σιδηροδρομική γραμμή. Κανένα όχημα δεν δίνει μια πιο έντιμη εικόνα της χώρας από ένα τρένο. Κοιτά τους κήπους μας, τις σοφίτες, τους περιστερώνες, τα υπόστεγά μας. Βλέπει τα εσώρουχά μας απλωμένα στη σειρά, κοιτά τα φυτά στον κήπο μας, το σέλινο, τα πράσα μας, τις βεράντες και τις χτιστές ψησταριές μας. Πως οι αγελάδες κάνουν χώρο για τέρατα από τούβλα με την έγκριση της τράπεζας αλλά χωρίς γούστο και πως γέμισαν την φλαμανδική ύπαιθρο. Πάρε το τρένο και δες, μένοντας στο ίδιο σημείο, πως ένα κομμάτι τσιμέντο και μάρμαρο καλυμμένο με σκόνη στην άκρη, παρέχει τελικό σταθμό ξεκούρασης στους αγαπημένους μας".
